James Patterson, Maximum Ride: Ostatnie ostrzeżenie. Globalne ocieplenie - recenzja gościnna

Autor: James Patterson
Tytuł: Ostatnie ostrzeżenie. Globalne ocieplenie
Seria: Maximum Ride
Wydawnictwo: Hachette
Tom: IV
Miejsce i rok wydania: Warszawa 2013
Ilość stron: 

Zdjęcie pochodzi z tej strony.

            W ostatnim tomie serii dzieci-ptaki zostały zaangażowane do poważnej wyprawy naukowej na Antarktydę. Celem wyprawy były badania nad wpływem globalnego ocieplenia na naszą planetę. Wydaje się, że ponadludzkie możliwości grupki zostały docenione, i że mogą być bardzo pomocni podczas badań. Naukowcy, z którymi płyną zdają się ludźmi przyjaznymi, którzy mimo oczywistej ciekawości, są pełni zrozumienia, a także zachwytu. Ale… Zawsze musi być jakieś „ale”. Z umiejętności dzieci-ptaków chcieliby skorzystać też inni, ale mający dużo gorsze zamiary. Groteskowy Uber-Dyrektor zamierza pojmać całą grupkę i sprzedać za kosmiczną sumę. W pościg za Max i jej towarzyszami wysyła armię bezlitosnych żołnierzy – robotów, na których czele stoi Gozen. „Był gigantyczny – ponad 2 metry wzrostu, rozłożysty i ciężki. Jedno ramię miał jak belka konstrukcyjna, o wiele za długie. Na jego pięści metalowe szpikulce wyrastające z ciała. Frankenstein przy nim to przystojniak i słabeusz”. Wyobrażacie sobie? No i z takim towarzystwem musi teraz stoczyć batalię nasza grupka. I właściwie to natura, która tak bardzo pragną dzieci-ptaki ocalić, o której ochronę tak walczą, teraz przychodzi im z niespodziewaną pomocą. W rezultacie ich głos sprzeciwu wobec niszczeniu Ziemi zostaje przekazany na cały świat, głos w walce z globalnym ociepleniem. A jeżeli czytelnik jest uczniem szkoły podstawowej lub gimnazjum i czyta uważnie, to może sobie przepisać kilka fragmentów z tej książki i będzie miał ciekawy referat o przyczynach i możliwych skutkach globalnego ocieplenia.

            Co dalej z nimi będzie? Czy znajdą swoje bezpieczne miejsce na Ziemi? Czy też czekają na nich kolejne wyzwania? Chyba jednak nie dla nich spokojny domek z pysznym jedzeniem, wygodnym miejscem do spania i normalną szkołą. No bo na zakończenie dowiadujemy się, że znów otrzymali...

 Aleksandra Cyroń

Za możliwość poznania książki dziękujemy Pani Kasi 

i Wydawnictwu Hachette.

Dzięki zaufaniu jakim Pani Kasia obdarzyła nieblogującą Olę

nasza szkolna biblioteka zyska kolejne książki :)