Tytuł: Różowe tabletki na uspokojenie
Wydawnictwo: W.A.B.
Rok wydania: 2002
Ilość stron: 250
"Różowe tabletki na uspokojenie" to dla ich autorki - Krystyny Jandy swego rodzaju terapia, sposób na uspokojenie myśli. Felietony zebrane w tomiku wcześniej publikowane były w czasopiśmie "Uroda". Czy dla czytelników lektura tych krótkich tekstów także jest lekarstwem?
Zdecydowanie nie jest to lek dla mnie... i mam wrażenie, że większość czytelniczek mojego bloga też nie będzie zachwycona, choć ... ciekawość może weźmie górę :) Nie znalazłam tu nic ciekawego, odkrywczego czy zaskakującego. Zdecydowana większość była nudna i czytanie kończyło się zwykle drzemką - nic więc dziwnego, że książkę czytałam prawie cały miesiąc. Krystyna Janda z jednej strony pokazuje się w swych felietonach jako zwyczajna żona i matka, która kocha, tęskni, troszczy się, a z drugiej czuję jakby było zupełnie odwrotnie. Część tekstów jest dla mnie niezrozumiała, a właściwie nie wiem po co tak naprawdę powstały (no chyba, że rzeczywiście jako środek terapeutyczny). Niestety czytając teksty Jandy miałam wrażenie, że są sztuczne, naciągane, pisane na siłę, a przy tym wszystkim tworzone z udawanym luzem. Być może się mylę i po prostu aktorka jest takim typem człowieka - bezpośrednim, otwartym i wyluzowanym, ale czytając "między wierszami" wydaje mi się, że to tylko taki wizerunek, bo tego od niej oczekujemy, żeby była fajna. Na jednym ze spotkań z fanami pewna kobieta wyznała jej, że ją podziwia, bo wie czego chce, realizuje to i nie ogląda się na mężczyzn... tylko czy aktorka taka jest naprawdę? Chyba nie, bo sama była skonsternowana tą sytuacją i nie wiedziała co odpowiedzieć (na szczęście publiczność sama kontynuowała dyskusję), a po całym zdarzeniu zadzwoniła do męża żeby upewnić się czy w domu wszystko w porządku.
Krystyna Janda uchodzi za "twardą babkę", taką która nie da sobie w kaszę dmuchać, jest wytrwała, nie ugięta i stale się rozwija. Myślę, że aktorce jest wygodnie z takim wizerunkiem i nie wyprowadza ludzi z błędu. Jednocześnie chce pokazać, że przy całej tej swojej sławie, bywaniu tu i ówdzie, rozpoznawalności, jest podobną do innych kobiet - przeżywa te same problemy codzienności jak my. Czuję, że Krystyna Janda jest zupełnie inna - ani "światowa", ani "domowa".Jest dobrą aktorką, więc może cały czas gra? A prawdziwą Krystynę Jandę znają tylko najbliżsi?
Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:
- Gra w kolory (szary/siwy/grafit)
- Misja specjalna "Zaczytaj się" - R
- Grunt to okładka (długość ma znaczenie)
- Pod hasłem - Znowu miasta, ale inaczej (RÓŻAN, NISKO, KROBIA i pewnie inne)
- Przeczytam tyle ile mam wzrostu - 2 cm (94,8 cm z 158 cm)
- 52 książki w 2017 (42)
Czy ktoś z Was chce się przekonać jakie odczucia wywoła w nim książka,
to książka zawędruje do pierwszej osoby, która wykaże chęć jej przygarnięcia.
Na decyzję macie czas do niedzieli, później znajdę dla niej jakieś miejsce ...
O, to widzę, że mamy zupełnie inne zdanie na temat tego zbioru. Podczas lektury towarzyszyły mi różne emocje - był czas na śmiech, zdenerwowanie, smutek i współczucie.
OdpowiedzUsuń